Σπάσμένο καράβι - Γιάννης Σκαρίμπας

Σπάσμένο καράβι νάμαι πέρα , βαθιά 
- έτσι νάμαι - 

με χώρις κατάρτια , με χώρις πανιά 
να κοιμάμαι . 

Νάν' αφράτος ο τόπος κι η ακτή νεκρική 
γύρω γύρω , 

με κουφάρι γυρτό και με πλώρη εκεί 
που θα γείρω . 

Νάν' η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά 
- έτσι νάναι - 

και τα βράχια κατάπληχτα και τ' αστέρια μακριά 
να κυττάνε ... 

Δίχως χτύπο οι ώρες . και οι μέρες θλιβές 
- δίχως χάρη - 

κι' έτσι κούφιο κι ακίνητο μεσ' σε νύχτες βουβές 
το φεγγάρι . 
............................................................. 
Έτσι νάμαι καράβι γκρεμισμένο νεκρό 
- έτσι νάμαι - 

σ' αμμουδιά πεθαμένη και σε κούφιο νερό , 
να κοιμάμαι...