ΓΝΩΜΙΚΑ - Κώστας Καβάφης

Υπάρχουν Αλήθεια και Ψεύδος άρα γε; ή υπάρχει μόνον
Νέον και Παλαιόν, και το Ψεύδος είναι απλώς το γήρας της

αληθείας;

Ο παντρεμένος ζει σαν σκύλος και πεθαίνει σαν άνθρωπος. Ο

ανύπανδρος ζει σαν άνθρωπος και πεθαίνει σαν σκύλος.

Δεν αποθνήσκουν οι θεοί. Η πίστις αποθνήσκει του αχαρίστου

όχλου των θνητών.

Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,

Αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Και μες στη τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απ’ την δούλεψή της.

Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το
μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ να πούνε.

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.

Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει.
Τον έπαινο του Δήμου και των σοφιστών,
Τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα εύγε.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την
Αλεξάνδρεια που φεύγει.

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασεν η ώρα.

Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασαν τα χρόνια.

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες την πολλή συνάφεια του κόσμου,
Μες στες πολλές κινήσεις και ομιλίες.

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν να φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες.

Το έργον των θεών διακόπτομεν εμείς,
τα βιαστικά κι άπειρα όντα της στιγμής.